کافئین یک ماده طبیعی خوراکی است و به عنوان نوعی داروی محرک هم شناخته می شود. عملکرد کافئین هم به اینگونه است که وقتی وارد بدن میشود، وارد خون شده و به سراغ گیرنده های آدنوزین می رود و مانع عملکرد آنها می شود. گیرنده های آدنوزین، ماده های عصبی هستند که باعث ایجاد خواب آلودگی و خستگی در بدن می شوند.
با مسدود شدن حرکت گیرنده های آدنوزین، بدن مجبور به آزاد کردن دو ماده به نام های دوپامین و گلوتامات می گردد. این دو ماده مسئول به وجود آوردن حس لذت و خوشحالی هستند. و به این صورت است که کافئین باعث ایجاد خوشحالی می شود.