تهیه بستنی با این روش، حدود ۸ ساعت طول می کشید و حدود ۲۰ کیلو بستنی آماده می شد. البته دستگاه های بستنی سازی اواخر دهه ۴۰ وارد ایران شدند و شرکت سازنده این دستگاه ها به هر یک از بستنی فروشی های معروف تهران یک دستگاه هدیه داد. در آن سال ها تنها در جشن ها و اعیاد بود که کار بستنی فروش ها رونق می گرفت اما به مرور زمان تعداد بستنی فروشی ها و به تبع آن مشتری های بستنی بیشتر شد، دستگاه های بستنی ساز دیگر کار بستنی فروشی ها را راحت کرده بود و دیگر نیازی به صرف ۸ ساعت وقت برای تهیه بستنی نبود. کم کم بستنی های کارخانه ای هم باب شد؛ بستنی های یخی و شیری با شمایل چوبی، قیفی، لیوانی و … .
این روزها دنیایی از طعم و رنگ در بستنی ها وجود دارد که البته تنوع تولید بستنی در ایران در مقایسه با آنهایی که در تولید این ماده خوراکی پیشرو هستند، اصلا قابل مقایسه نیست. جالب است بدانید در ژاپن بستنی با طعم غذاهای مختلف از ماهی شور ژاپنی، کاکتوس، سیب زمینی شیرین و خرچنگ گرفته تا بادمجان و جلبک هم تهیه می شود! گذشته از این طعم های عجیب و غریب که البته هنوز در کشور ما باب نشده، بستنی ها این روزها با اشکال متنوعی به دست مصرف کننده می رسند.
